RITUEEL OF DOGMA?

Afgelopen zondag was er na een lange periode van ‘droogte’ weer iets te beleven in de tempel. We hebben het huwelijk van Sherif & Chantal voltrokken zij het alleen in het bijzijn van de naaste familie! Tijdens de ceremonie heb ik getracht om ieder ritueel uit te leggen, zodat het voor iedereen betekenis kreeg. De beleving wordt daardoor intenser en dieper is mijn ervaring. We kijken allen terug op een waardevolle dag met als feestelijk hoogtepunt het bruidspaar!

Rituelen zijn er om een gelegenheid kracht bij te zetten. Dat kan zijn in een huwelijksceremonie, maar bijvoorbeeld ook voordat je aan een wedstrijd begint. Het draagt er toe bij dat je gefocust bent en je gaat afstemmen. Als het gaat om een ritueel waarbij je ‘het Goddelijke’ uitnodigt komt er een intentie en verlangen bij. Wanneer er enkel sprake is van een automatisme zonder focus, vervalt die intentie en het verlangen. Het kan uitgroeien naar een gewoonte of zelfs een dogma.

Een verlangen naar ‘het Goddelijke’ is een geweldige kracht. Swami zei tegen me, dat ‘Bhakti’ een ongeziene, ongekende kracht is. ‘Bhakti’ of toewijding samengaand met een intens ritueel zorgt ervoor dat je verlangen wordt gerealiseerd.

Op een dag werd de grote Wijze Narada, toen hij door het oerwoud trok, aangevallen door de struikrover Ratnakara. Ratnakara was een eenvoudige simpele man die dit beroep gekozen had omdat hij schijnbaar niet veel andere talenten had. Narada vroeg Ratnakara of de familie, voor wie hij anderen beroofde, bereid was een deel van zijn zonden op zich te nemen. Ratnakara ging op weg en legde deze vraag voor aan zijn familie.Toen zijn vraag door al zijn familieleden werd afwezen, keerde hij terug naar de Wijze. Narada leerde hem de heilige naam van 'Rama' te reciteren en vroeg hem in meditatie te zitten tot de tijd dat Hij zou terugkomen.

Ratnakara volgde de instructies op en bleef jarenlang in een meditatieve houding zitten, waarbij zijn lichaam volledig bedekt raakte met een mierenhoop. De mantra ‘Rama’ veranderde door het vele herhalen ongemerkt in ‘Ma Ra’, wat boom betekent.

Tenslotte kwam Narada hem opzoeken en verwijderde alle mierenhopen van zijn lichaam. Toen vertelde hij Ratnakara dat zijn Tapasya (meditatie) vruchten had afgeworpen en dat God tevreden over hem was. Ratnakara ontving de eer van een ‘Brahmarshi’ en kreeg de naam Valmiki, omdat hij was herboren uit de ‘Valmika’ (mierenhoop). Narada was verrast dat de verbasterde mantra deze uitwerking had gehad op de eenvoudige Ratnakara. Zijn intentie en intense toewijding waarmee hij de mantra had uitgesproken, hadden een overweldigende transformatie teweeg gebracht bij Ratnakara.

Bovenstaande saga laat zien dat een mantra, een ritueel met intentie en toewijding uitgevoerd, zelfs al wordt die niet juist wijze uitgesproken, een enorme transformatie op gang brengt. Met een dosis vertrouwen en focus worden daarmee al je verlangens gerealiseerd.

Als laatste ‘waarschuwde’ Swami ... ‘wees je wel bewust van wát je vraagt’